Nu al favoriet op 123cadeauidee.nl: de rubriek Cadeau Confession! Misschien zul je het niet verwachten, maar iedereen heeft wel een cadeau bekentenis; klein of groot! Lees snel mee met het verhaal van Annic, die de cadeaus van haar schoonmoeder tevoorschijn haalt als ze op bezoek komt!
Een gegeven paard
“Ik weet het, je mag een gegeven paard niet in de bek kijken. Maar sommige mensen kunnen gewoon geen cadeau geven; die begrijpen het gewoon niet. Zoals mijn schoonmoeder. Ik weet niet wat het is, maar zij kan gewoon geen leuk cadeau geven. Het begon toen ik net met mijn partner, haar zoon, samen was. Ik was jarig en zij had een cadeau gekocht; een fotolijst. Maar echt een verschrikkelijke fotolijst, absoluut niet mijn smaak. Ik heb hem toen nog even op mijn kamer gezet, maar ik woonde toen nog bij mijn ouders en zij kwam nooit op mijn kamer. Op een gegeven moment heb ik hem weg gedaan; ik vond hem gewoon echt niet mooi.”
Smaken verschillen
“In de jaren erna kreeg ik steeds weer vreselijke cadeaus. Het klinkt niet aardig, maar het is echt zo! Een beeldje van een echte kat, terwijl ik helemaal niets met katten heb! Een schilderij van olieverf; echt, hoe verzint zij het. Maar ik woonde nog steeds bij mijn ouders en dus hoefde ik het niet echt neer te zetten. Ik probeerde haar een beetje te sturen, door mijn verlanglijstje bijvoorbeeld te geven. Maar zelfs als ik mijn verlanglijstje af, dan kocht ze gewoon zelf iets. Zoals een koekoeksklok.. Wat moet ik daar toch mee?”
Samenwonen
“De ellende begon pas echt toen we gingen samenwonen. Daarvoor vroeg ze ook weleens waar een cadeautje van haar was, maar kon ik altijd gewoon zeggen dat het op mijn kamer lag. De eerste keer toen zij kwam nadat wij gingen samenwonen, ging ze op inspectie uit. Ze had nog net niet een lijstje bij zich met alle cadeaus die ze mij ooit heeft gegeven. Dus… ‘Waar hangt de klok?’ en ‘Waar is dat fotolijstje?’, zo ging het nog wel even door. Ik stond met mijn mond vol tanden, de meeste van die cadeaus had ik gewoon niet meer!”
Dan maar in het zicht
“Dat heb ik toen ook zo voorzichtig mogelijk verteld, dat ik niet meer precies wist waar alles lag en dat ik misschien ook niet meer alles had. Woedend werd zij! Hoe durfde ik haar cadeaus weg te gooien; die zij speciaal voor mij had gekocht! Waardeerde ik haar cadeaus, en dus haar, niet? Dan waardeerde ik haar zoon vast ook niet!
In de jaren erna bleef ik vreselijke cadeaus krijgen en als ze het daarna niet in mijn huis kon vinden, dan kreeg ik de wind van voren. Daarom heb ik voor de makkelijkste weg gekozen; als ik weet dat ze komt dan zorg ik dat er een aantal dingen prominent in de woonkamer staan. Ze kijkt dan goedkeurend en ik heb die discussie niet. Het is misschien een beetje hypocriet, maar heb gewoon geen zin in steeds weer die discussie…”
Ook jouw Cadeau Confession vertellen? Mail dan jouw verhaal tussen de 800 en 1000 woorden naar info@eenkadovoor.nl o.v.v. Cadeau Confession. Als jouw verhaal geplaatst wordt, dan krijg je van ons een leuke verrassing!
