Vandaag neem ik jullie mee naar een dag ver terug in de geschiedenis: 17 augustus 1995. Het was de dag vóór mijn zesde verjaardag (waar ik laatst ook al over schreef) en ik herinner me de dag nog alsof het gisteren was. Ik kreeg namelijk een nogal pijnlijk cadeautje, alvast voor mijn verjaardag.
Stoer cadeau voor een zesjarige
Heb jij wel eens een cadeau gekregen dat pijn deed? Ik wel. En ook al is het inmiddels meer dan twintig jaar geleden, ik kan het me nog heel goed herinneren. Niet alleen vanwege de pijn, maar ook omdat ik het cadeau nog altijd bij me draag. Lekker cryptisch he? Het gaat natuurlijk over de gaatjes die in mijn oren werden geschoten!
Oorbellen op mijn verlanglijstje
Op mijn verlanglijstje voor mijn zesde verjaardag stond duidelijk geschreven: oorbellen. Een dag voor mijn verjaardag nam mijn moeder me mee naar een juwelier in de buurt. Ik zie de juwelierszaak nog voor me; alles glom en overal hingen klokken. Ik mocht plaatsnemen op een krukje, waarna een mevrouw met een apparaat op me af kwam dat nog het meest leek op een pistool. ‘Het gaat even pijn doen, maar daarna heb je dan ook heel iets moois!’ zei de vrouw tegen mij. Ze pakte mijn oor beet, klemde mijn oorlel tussen haar vingers en schoot het eerste gaatje er in. Het schijnt dat ik ‘auw’ gezegd heb, maar verder heel stoer bleef. Mijn andere oor was immers ook nog aan de beurt en er was geen denken aan dat ik met slechts één gaatje naar buiten zou gaan.
Trots op mijn oorbellen!
Zilveren knopjes
Ik zie de zweerknopjes nog precies voor me. Zilver van kleur en in de vorm van een hartje. Mijn oren gloeiden van de pijn en bleven nog lange tijd kloppen, maar ik had mijn oorbellen! Na zes weken mochten de zweerknopjes eruit en kocht ik van geld dat ik op mijn verjaardag gekregen had mijn allereerste paar oorbelletjes. Ook die zie ik nog zo voor me: zilver, met een gekleurd hangertje in de vorm van een ijsje. Vandaag de dag zijn er nog veel meer leuke oorbellen voor meisjes verkrijgbaar.
Nog steeds plezier van mijn pijnlijkste cadeau ooit
Door de jaren heen heb ik nog tientallen verschillende soorten oorbellen gedragen en heb ik er later zelfs nog een paar gaatjes bij laten schieten. Het was misschien mijn pijnlijkste cadeau ooit, maar ik heb er tot op de dag van vandaag nog steeds plezier van!
