Vroeger telde ik echt de dagen af naar mijn verjaardag, ik keek er zo naar uit! Ik ben een week eerder dan mijn moeder jarig en dat vertelde ik haar wel 3 maanden lang… dat ik eerst jarig zou zijn! Mijn verlanglijstje met verjaardagscadeaus stelde ik met veel zorg samen. Ik had wel een beetje geluk; ik ben namelijk begin november jarig en de folders voor de feestdagen waren altijd precies op tijd binnen.
Alle folders doorspitten
De folders spitte ik goed door en wat ik wilde hebben, dat knipte ik uit! Ik had een klein schrijfblokje, waar ik dan op ieder blaadje een kado’tje plakte, met mijn eigen tekst/omschrijving erbij. En ruim van te voren sleepte ik het schrijfblokje mee en liet iedereen een blaadje er uit scheuren, zodat ik niet kon zien wie welk cadeau zou geven. Als ik echt een bikkel geweest zou zijn, dan zou ik natuurlijk niet in het blokje gekeken hebben om te kijken welke cadeaus er uitgescheurd waren. Maar hallo, ik was een jaar of 8, dus natuurlijk keek ik in het boekje naar welke kado’s er uitgescheurd waren!! De grootste verrassing was dus niet ‘wat’ ik cadeau zou krijgen, maar van ‘wie’ ik het cadeau’tje zou krijgen!
Dubbel cadeaus
En toch gebeurde het toch ieder jaar dat ik een kado dubbel kreeg. Helemaal niet erg; of ik hield beide geschenken of ik ruilde 1 verjaardagscadeau. Ook een groot feest, want dan mocht ik zelf iets uitkiezen! Alle cadeaus werden trouwens op de grote tafel uitgestald en er werd een mooie foto van gemaakt. Om de buit van dit jaar te tonen! Ja, nu ik wat ouder ben vier ik mijn verjaardag wel heel anders, aftellen naar mijn verjaardag doe ik sowieso niet meer. Maar als ik kinderen van nu reikhalzend naar hun verjaardag zie uitkijken, dan komen die leuke herinneringen altijd terug!
Image Credits: Pixabay.